De mythe rond de Trojaanse oorlog is al in talloze versies opgevoerd. Dat de Middelbeerse toneelgroep Keskenoate zich aan deze klassieker waagt, getuigt daarom sowieso van lef. De manier waarop onderstreept dat. ‘Troje’, in een bewerking van regiseur Michel Verdaasdonk, wordt opgevoerd als locatietheater in de voormalige broeikas van firma FL Liebregts aan de Putstraat. De breedte en diepte van dit speelvlak zijn ongekend. De ruimte wordt opdimaal benut en de voorstelling is goed gemonteerd. Alle scènes gaan vloeiend in elkaar over en je komt gaandeweg ogen tekort. Tot de visuele hoogtepunten behoren de niet te verklappen entree van Agamemnon en de hilarische opvoering van het paard van Troje. Ook de wijze waarop de figuratie in het verrassende decor opduikt, kent mooie momenten, zoals de passage met de kinderen in een uit welvaartsresten opgetrokken bouwsel. De muziek en de actiescènes (inclusief complete veldslagen) wisselen de vaak zware dialogen op geschikte momenten af. De tekst van Verdaasdonk is overingens geschreven in een idioom dat verwant aan het origineel is, maar het risico dat de gedragen tekst het stuk statisch maakt, wordt geheel ondervangen door de dynamiek van het totaalbeeld. De tekst is echter tevens de achilleshiel van de productie. Door de akoestiek, de weidsheid van het speelvlak en soms ook de beperkingen in dictie en draagkracht is niet alles ven goed te verstaan. Het spanningsveld tussen luid en duidelijk enerzijds en niet te onnatuurlijk anderszijds is eveneens geregeld merkbaar. Dit is met een amateurcast én een productie van deze omvang echter vrijwel onvermijdelijk, waarbij streven naar een verregaande verfijning niet reëel lijkt. Hoofdzaak is dat een gewaagde voorstelling in een bijzonder decor geleid heeft tot een boeiende, oogstrelende vorm van totaaltheater. Het lef van Keskenoate om dit avontuur aan te gaan, is ruimschoots beloond.

Door Ko de Laat Brabants Dagblad