Er was eens..
Een klein rustig dorpje op het Franse platteland,
waar de dorpelingen geloofden in tranquilité, rust!
Iedere dorpeling deed wat van hem of haar verwacht werd.
Wat er ook gebeurde, iedereen kende zijn plaats in het alledaagse leven.
Mocht je je plaats vergeten, dan zou er altijd iemand zijn die je er weer aan kon herinneren.
En,als je in dit dorp iets zag wat je niet hoorde te zien, werd je geleerd om de andere kant op te kijken.

De burgemeester van Flavigny heet u van harte welkom in zijn dorp. Een dorp van tranquilité, geloof, regels en aanzien. Zal het zo blijven, of waait er binnenkort een frisse wind?