Werd gespeeld in december 2006 in het Oude Kerkje in Middelbeers en in januari 2007 in De Enck in Oirschot.

Deze wrange komedie van de Britse schrijfster Shelagh Stephenson is haar eerste toneelstuk (1997). Stephenson is van oorsprong actrice en hoorspelauteur en dit vertaalt zich in haar werk in onnavolgbaar scherpe dialogen, afgewisseld met hilarische speelscenes.

"ook al haal je zelfs het laatste spoor van een heilzaam element uit een wateroplossing weg, het blijft toch zijn weldadige werking behouden.En ze kwamen erop uit dat water een geheugen heeft. Je kunt het verdunnen en verdunnen en verdunnen, maar dat element blijft hardnekkig aanwezig.."

Water. Zeventig procent van het wereldoppervlak en zeventig procent van ons lichaam bestaat eruit. Als water een geheugen heeft, dan ligt er een hele hoop opgeslagen in dat wereldoppervlak. En in ons.

Veel meer dan wat wij kunnen vermoeden sijpelt er met dat vocht door ons heen. Het beinvloedt ons. Het geeft ons richting.

Je leeft je leven vanuit dit geheugenveld. Herinneringen die worden opgeslagen zijn nooit hetzelfde.

Drie zussen, drie stapels met herinneringen.

Twee mannen, gevangen in die stapels, niet wetend hoe te ontsnappen.

Een moeder, die er, terwijl ze dood is, nog steeds doorheen sijpelt.

Gevormd door die herinneringen staan ze hier, in de slaapkamer van moeder, aan de vooravond van haar begrafenis. Meegesleept door cynisme en zelfmedelijden in een emotionele achtbaan waar je u tegen zegt.

Er worden herinneringen op tafel gelegd, of liever gezegd, op bed.

Er wordt mee gesmeten, gestoken, gedanst, gelachen, gehuild.

Na 2 uur boeiend schouwspel is de vraag: leef je je leven of leef je je verleden? Je hebt de keuze. Vul je het water met liefde of met haat?